LET'S TALK // Peggy en haar autisme

Peggy's positieve vibe viel me meteen op in de community van Magical Atypical. Lucky me, want ze wil ons graag meer vertellen over haar autisme.

‘Hoe zou jij jezelf omschrijven in 2 zinnen?’

“Ik ben een echte doorzetter! Gevoelig, een sfeervoeler, ik kan mensen snel op hun gemak stellen en ik heb een hartje van goud.”

‘Hoe ga je om met je diagnose?’

“ET phone home! Ik heb me altijd zoals ET, het marsmannetje gevoeld. Uit een ruimteschip gevallen en al heel mijn leven zitten wachten tot ze mij terug zouden komen halen.

Nu ik weet dat ik autisme heb, begrijp ik waarom ik me steeds zo anders heb gevoeld! Mijn brein werkt gewoon op een andere manier dan bij de meeste mensen. Als ik, tijdens een gesprek, weeral de grap niet begrijp of als ik in de war raak als mensen iets anders bedoelen dan dat ze zeggen, dan kan ik milder zijn naar mezelf toe. ‘Stom brein’ zeg ik dan vaak of ‘ach, zo zijn neurotypische mensen nu eenmaal’, met hun flauwe grapjes, of denk ik: ‘ach ze zijn niet moedig genoeg om te zeggen wat ze echt willen zeggen.’

Vroeger werd ik gepest en uitgelachen omwille van mijn ‘anders-zijn’, nu kan ik mensen dikwijls verrassen door mijn creativiteit, mijn ‘out-of-the-box denken’.

Ik kan ervan genieten als ik weer eens met een oplossing kom aandraven waar niemand aan gedacht heeft en het voelt fijn als anderen deugd hebben van mijn originele humor.

Af en toe kan ik wel behoorlijk gefrustreerd raken door mijn beperkingen tijdens sociale interacties. Mijn brein draait dan overuren... “Zou dit wel sociaal wenselijk zijn? Kan ik nu een grapje vertellen of beter niet? Zou ik dat laatste stukje taart durven nemen of ben ik dan te gulzig?”

Ook mijn gevoeligheid aan geluid, drijft me soms echt tot WAANZIN. Buiten komen lijkt een heus avonturenpark vol hindernissen, touwen en een angstaanjagende kabelbaan.Boomzagen, slijpschijven, grasmachines, krijsende kids, kwebbelende buurvrouwen, een keffend scharminkel, een alsmaar dichtvallende terrasdeur, boenk boenk boenk… Als mijn bovenbuurvrouw stofzuigt, lijkt het wel alsof die met een tractor in haar living rond rijdt. Elke huisstofmijt wordt afzonderlijk afgemaakt. En het is precies alsof het plafond elk moment naar beneden kan komen! Zelfs mijn dure koptelefoon met noise cancelling houdt AL DEZE HERRIE niet tegen.

Maar ondanks alles ben ik fier op mijn eerlijkheid en verrassende humor!

Ik geniet ervan als ik al die ‘rare’ mensen op hun gemak kan stellen, dat, als ik erbij ben, de sfeer meestal fijn aanvoelt. Ook ben ik ongelooflijk trots op mijn doorzettingsvermogen!

20 jaar therapie en 12 foute diagnoses hebben me niet tegengehouden om op zoek te gaan naar de reden van mijn ‘alien-gevoel’.

Dankzij het autisme heb ik een fantastische auti-coach leren kennen en een geweldige autistische trauma-therapeut, die mij eindelijk, na al die verkeerde en beschadigende behandelingen, een autismevriendelijke traumatherapie aanbiedt!Twee super vrouwen die me HELEMAAL zien, die me laten zijn wie ik echt ben, die me laten weten dat een fijn leven mogelijk is, ondanks het autisme. Die me leren om me staande te houden in een wereld die eigenlijk TE overweldigend voor me is.

Dankzij het autisme heb ik heel toffe lotgenoten ontmoet, leuke groepen zoals PASS Hasselt en ’t Passt in Geel waar ik me creatief kan bezig houden.

‘Wat is voor jezelf de grootste uitdaging in het dagelijkse leven?’

“De grootste uitdaging is toch wel mezelf graag leren zien en mezelf DURVEN te zijn te midden van de mensen die zo anders zijn dan ikzelf.”

‘Waar haal jij energie uit?’

“Ik haal het meeste energie uit het omgaan met mijn hondje Tamy!

Samen uuuuuren wandelen, spelen en ravotten, samen knuffelen, genieten van elkaars gezelschap… Waar ik ook enorm veel kracht uit haal en waar ik echt van kan genieten is meespeuren naar de dader in misdaadseries op TV. Daar kan ik helemaal in opgaan! Of kennis vergaren uit studieboeken. Zalig!

Ook wel: het troosten van mensen. Ik merk dat ik het diepste verdriet (bv het verlies van een partner) niet uit de weg ga zoals de meeste mensen. Ik ben daar als anderen afhaken!

Als ik aan het schrijven ben, stijgt mijn adrenalinepeil eveneens. Ooit een eigen boek uitgeven is dan ook mijn grote droom.”

‘Waar haal jij rust uit?’

“Rust vind ik vooral tijdens de wandelingen met mijn hondje, op de fiets in de natuur of kopje onder in mijn bad. Heerlijk!”

‘Wat zou je elke vrouw met autisme willen vertellen?’

“Zoek de juiste hulp! Je verdient het om gezien en geholpen te worden. Ga in contact met lotgenoten. Zo merk je al gauw dat je niet het enige marsmannetje op deze aardbol bent. Hou moed! En vooral: koop een degelijke koptelefoon en vergeet hem nooit of te nimmer om hem overal mee naartoe te nemen!

Liefs, Peggy xxxx

Wil je graag zelf je verhaal vertellen? Stuur gerust een e-mail naar magicalatypical@gmail.com