LET'S TALK // Waarom anders zijn zo leuk is! - @MijnAutisme

Positivity attracts good vibes! Daarom had ik een heel fijn gesprek met de prachtige Monique van het platform 'MijnAutisme'. Via haar website wil Monique een wereld creëren vol acceptatie en respect voor mensen met ASS. Lees je mee?

'Ik zal mijzelf eerst even kort voorstellen. Ik ben Monique de Clerck van de website MijnAutisme en ik ben op het moment van schrijven 29 jaar. Een jaar geleden is bij mij de diagnose autisme vastgesteld. Dit was voor mij geen schok, want dit had ik immers al zien aankomen. Verder ben ik dol op allerlei creatieve dingen en hier haal ik veel energie uit.

Waarom anders zijn zo leuk is? Omdat het je uniek maakt! Het maakt je interessant, speciaal en simpelweg bijzonder! Niks is zo saai als precies hetzelfde zijn als de rest. Je zult mensen niet snel horen zeggen: “Jij bent zo standaard, dat vind ik helemaal geweldig!”. Nee, integendeel zelfs. Mensen zullen het vaak hebben over de dingen die je anders maken. Over je muzikale gehoor, je kookkunsten, je oog voor details, je creatieve uitspattingen of je karakteristieke uiterlijk.

Moet je dan extreem goed zijn in iets voordat je uniek bent? Nee, dat hoeft natuurlijk niet. Iedereen is natuurlijk al uniek. Jouw talenten, uiterlijk en karakter maken jou tot wie jij bent. Wees daar trots op en verstop dit niet. Ongeacht wat anderen zeggen of proberen om je te kleineren, durf er tegenin te gaan en durf trots te zijn op wie je bent. Wees jezelf en laat niemand dit van jou afnemen!

Waardoor mijn autisme mij juist zo speciaal maakt? Door mijn autisme ben ik soms intensief geïnteresseerd in bepaalde onderwerpen en activiteiten. De intensiviteit verminderd vaak wel, maar ik blijf een zwak houden voor deze interesses. Dit gaat over de meest uiteenlopende interesses, van Pokémon tot fotografie, van Disney tot kindergebarentaal en van pedagogiek tot programmeren. Mijn autisme helpt mij bij het vinden en behouden van interesses, want ik zie veel details, ik kan goed leren en al helemaal wanneer ik in een zogenoemde hyperfocus zit.

Mijn autisme maakt mij tot wie ik ben. Het geeft mij mijn interesses en mijn oog voor details. Het geeft mijn speelse buien en het maakt mij eerlijk (soms zelfs iets te eerlijk). Het zorgt voor mijn oprechte inlevingsvermogen in de medemens, waardoor ik loyaal ben en anderen graag help. En juist door de moeilijkere elementen van autisme, heb ik heel veel over mijzelf geleerd. Ik heb geleerd wat ik wil, maar ook wat ik niet wil, ofwel mijn grenzen. Ik ben blij om anders te zijn.

Anders zijn iets positiefs, iets bijzonders, iets unieks!'